به نقل از شخص عارفی که چنین می گفت: شبی در قبرستان در حال قدم زنی بودم و دعا برای اهل قبور می خواندم نا گهان متوجه شدم جوانی خوش سیما و نورانی  با بوی خوش از کنارم گذشت و وارد قبری شد
من در کمال تعجب بودم که دیدم یک حیوان سیاه و وحشتناک و بد بو وارد همان قبر شد من با تعجب نزدیک قبر رفته و به ان قبر نظاره کردم صدای فریا د و غرش از داخل قبر شنیده می شد بعد از مدتی ان جوان خوش سیما با حالتی زخمی و خونی که تمام بدنش جراحت پیدا کرده بود از قبر بیرون امد و ان حیوان در ان قبر باقی ماند من به طرف ان جوان رفتم و با خواهش علت این عمل و حسب و نسب ان جوان را جویا شدم او گفت من اعمال نیک این میت بودم و برای محافظت او وارد قبر شدم و ان سگ سیاه اعمال  بد او بوده است و برای اذیت او وارد قبر شد و چون اعمال بد او از اعمال نیکش بیشتر بود قدرت ان حیوان هم زیاد بود و من  نتوانستم در مقابل ان ایستادگی کنم و به همین خاطر از قبر خارج شدم

عالم برزخ مکانی نا مشخص است که در ان از قبر باز می شود یعنی تا زمانی که جسد را در قبر نگذاشته اند به معنای این است که او هنوز به درب این خانه نزدیک نشده است و روح در این عالم سیر می کند و سرگردان است تا اینکهبدنش به خاک بچسبد حال در قبر بگذارند یا اینکه روی زمین روی خاک بگذارند(همه از خاکیم و به خاک باز می گردیم)اما نوع عذاب و پاداش در قبر و روی زمین باهم تفاوت دارند اما در برزخ انسانها به صورت حیوان و جانوران هستند چرا که امام سجاد(ع) فرمود
در عالم برزخ افرادی که عذاب می شوند به شکل حیوان در می ایند و انسان به شکل شیر گرگ روباه سگ خوک گوسفند هستند که هر کدام به نوع عملشان عذاب می شوند و علاوه بر این جانورانی به شکل بوزینه میمون الاغ و کفتار نیز هستند و تنها قسمتی که انسان به شکل خودش عذاب می شود سرزمین بهوت یا جاهلان است سرزمینی که افراد ان مردمانی کافر بت پرست و دشمنان خدا و اهل بیتش بوده اند با چهره خود عذاب داده شد  اما مکانهایی که یک روح باید از ان سرزمین ها عبور کند چهار منزل است و هر منزل دارای چند سرزمین با عذاب و عقوبتهای خودش نسبت به گناهان می باشد(سرزمین تکلف- سرزمین اماره-سرزمین لوامه-سرزمین مطمئنه)