پس از استراحت روح در ان اتاق که برای همه ی مردگان مومن است دو مامور خدا که در همه حال در این دنیا با انسان هستند و بر شانه چپ و راست نشسته اند و اعمال بد و خوب او را می نویسند در ان اتاق حاضر می شوند انکه بر شانه ی چپ اعمال بد و انکه بر شانه ی راست اعمال نیک را در لوح محفوظ می نویسند حالا برای کم و زیاد کردن اعمال بر روح وارد می شوند و دقیق اعمال او را حساب می کنند و جواز هر منزل را مهر و امضا می کنند و در کوله پشتی او قرار می دهند گنا هانی که مختص بر هر منزل است نوشته و همچنین استراحتگاههایی که به خاطر اعمال نیک بدست اورده همه را می نویسند و در کوله پشتی قرار می دهند و روی هر کدام می نویسند جواز و توشه ی فلان منزل که هر کدام را باید در همان منزل بدست ماموران سرزمین ها باز کرد تمام کردار انسان کوچک بزرگ همه محاسبه می شوند پس بعد از نوشتن اعمال و تذکره ها او را داخل قفسه فلزی که دارای جوش و پیچ های متعدد است  می گذارند این جوش و پیچ ها از گناهان انسان که مهمترین انها حسد دروغ نمامی و غیبت است که برای تعدادی کم جوش و پیچ است و برای تعدادی نسبت به اعمالش پیچ و جوشش زیاد است (به هر حال هر گناه و یا کوچکترین معصیت کرده باشی در این قفل قرار داده می شود)پس از گذاشتن روح در ان قفس فلزی جوش ها را محکم می کنند تا به اندازه ی یک مشت در می اید از سر ان قفس روغن سیاه که همان اعمال بد و زشت هر انسان(جاهل)است گرفته می شود و او را پاک می سازند و او را بدون گناه به سفر بزرگ می فرستندو او را در ان عالم رها می کنند و عذاب هر منزل را به او می دهند روح مدت زمانی که در استراحت به سر می برد جهت جمع اوری خیرات از طرف دنیا به شکل پرنده ای در می اید و به دنیا باز می گردد و بر بام اشنایان خود می نشیند تا خیراتی که برای او می فرستند جمع اوری کند عده ای به فکر مشغله ی کاری هستند و هیچ به فکر او نیستند و روح نا امید به قبر باز می گردد پس از جمع اوری خیرات و دیدن افرادی که در قید حیات به دیدارشان و به مزارشان رفته بودند تذکره و جواز اخرین منزل که به مهر وامضا حضرت امیر مومنین علی(ع)به گردن او می اویزند