رسول خدا (ص) می فرمایند: " هیچ خانه ای نیست مگر آنکه ملک الموت در هر روز پنج بار به آن خانه می آید ، پس هنگامی که اجل یکی از اهل آن خانه رسیده باشد غم مرگ را بر او القا

می کند و سختی و رنج های مرگ او را فرا می گیرد و اهل خانه ی او موهای خود را می کنند و بر سر و صورت می زنند و صدا به ناله و شون بلند می کنند .

پس ملک الموت می گوید : وای بر شما چرا ناله و شون سر می دهید؟ به خدا سوگند رزقتان از بین نرفته و اجلتان نزدیک نگردید و به نزد او نیامده و روحش را نگرفتم مگر آنکه

مامور به آن شدم ، درباره شما نیز بر من حق است که نزدتان بر گردم تا احدی از شما باقی نماند. "

سپس رسول خدا فرمودند : " سوگند به آن کسی که جان من در دست اوست اگر اهل خانه مکان او را ببینند و صدایش را بشنوند ، دست از مرده ی خود برداشته و بر حال

خودشان گریه می کنند. "

تا اینکه جنازه میت را تشیع می کنند و روح او بر بالای جنازه اش برمی گردد و ندا می کند : " ای اهل خانه و فرزندان من همچنان که دنیا با من بازی کرد با شما بازی نکند ، اموالی را از راه

حلال و حرام جمع کردم و آن ها را برای شما به جا گذاشتم که سنگینی و وبال آن برای من مانده است پس برحذر باشید ، آنچه که بر من وارد شده بر شما وارد نشود. "